Πείτε την αλήθεια. Και εσείς όταν έπρεπε να αποφασίσετε για τα παπούτσια που θα φορέσει το παιδί σας αγχωθήκατε, δεν αγχωθήκατε; Πείτε μου ότι δεν είμαι η μόνη μάνα εκεί έξω που αγχώθηκε ΚΑΙ για αυτή την απόφαση που έπρεπε να πάρει για το καλό του παιδιού της! Ελάτε, πείτε την αλήθεια! Πολύ δεν θα θέλατε να διαβάσετε ένα άρθρο με συμβουλές για το πως να διαλέξετε παπούτσια για τα παιδιά σας ανάλογα με την ηλικία του; Εγώ πάντως αποφάσισα να γράφω άρθρα με πληροφορίες που διάβασα και ξαναδιάβασα όταν έπρεπε να πάρω αποφάσεις για τη κόρη μου. Άρθρα με πληροφορίες για το τι θα φάνε και πότε, το πως να βοηθήσετε τα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία και για το τι παπούτσια θα φορέσουν (και πότε!)
Γιατί, μεταξύ μας, αν άκουγα τη μάνα μου η κόρη μου θα φόραγε παπούτσια από πριν καν περπατήσει.
Τι εννοείς δεν βρίσκεις τίποτα κακό σε αυτό;
Λοιπόν, διάβασε παρακάτω για να δεις ακριβώς που είναι το κακό να βάζεις παπούτσια στο παιδί όταν δεν είναι πραγματικά αναγκαίο.
Το ανθρώπινο πόδι αποτελείται από 26 οστά τα οποία είναι σχεδιασμένα να υποστηρίζουν ολόκληρο το σώμα. Αυτά τα οστά είναι υπεύθυνα για την απορρόφηση των κραδασμών και την προσαρμογή του ποδιού σε ανώμαλες επιφάνειες. Η δομή του ποδιού αναπτύσσεται πλήρως στα 2 έτη αλλά τα οστά είναι ακόμα σε κατάσταση χόνδρου και δεν "σκληραίνουν" πλήρως πριν τα 18 χρόνια. Με άλλα λόγια είναι ακόμα μαλακά.
Η καμάρα του ποδιού, που για αυτήν έκλαψαν μωρά και μωρά όταν έπρεπε να φορέσουν τα σκληρά "ανατομικά" μποτάκια της δεκαετίας του 70, συνεχίζει να αναπτύσσεται και μετά τα 2 έτη. Αυτό που μπορεί να δίνει την εικόνα της πλατυποδίας είναι συνήθως ένα τμήμα "λίπους" που είναι εκεί ακριβώς για να προσφέρει υποστήριξη.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι όσο πιο πολύ χρόνο περνάει το παιδί ξυπόλυτο, τόσο το καλύτερο (και εδώ λιποθυμούν όλες οι γιαγιάδες!)
- Ιιιιιι ξυπόλυτο θα το αφήσεις το παιδί; Δεν θα περπατήσει ποτέ!
Και όμως θα περπατήσει και μάλιστα πολύ καλύτερα από ότι αν του περιόριζα το πόδι με παπούτσι χωρίς λόγο. Γιατί ο τρόπος που μαθαίνει να περπατάει το παιδί είναι με το να "γραπώνει" με τα δάκτυλα των ποδιών του το έδαφος. Έτσι αποκτούν δύναμη στο πόδι και την καμάρα.
Συμπέρασμα 1ο: Το παιδί πριν περπατήσει δεν χρειάζεται παπούτσια.
Συμπέρασμα 2ο: Το παιδί όταν αρχίσει να σηκώνεται και να περπατάει με βοήθεια χρειάζεται παπούτσια για έξω από το σπίτι. Όσο βρίσκεται σε προστατευμένο ή ελεγχόμενο περιβάλλον συνίσταται να είναι ξυπόλυτο. Πχ, αφήστε το ξυπόλυτο στο γρασίδι και την άμμο, στα βότσαλα κτλ.
Πως να διαλέξετε παπούτσια για τα παιδιά σας
Θα μου πείτε έχεις γράψει 427 λέξεις και ακόμα δεν μας έχει πει πως να διαλέξουμε παπούτσια για τα παιδιά μας. Υπομονή! Θα φτάσω και σε αυτό! Η εισαγωγή αυτή είναι απαραίτητη για να καταλάβει κανείς τις σωστές ιδιότητες που πρέπει να έχει το παπούτσι του παιδιού.
Το πρώτο παπούτσι λοιπόν που θα χρειαστεί το παιδί πρέπει να έχει μαλακή σόλα. Πόσο μαλακή; Όσο ένα μαλακό κομμάτι δέρματος. Ναι, ναι διαβάσατε καλά, το πρώτο παπούτσι του παιδιού είναι το ινδιάνικο. Εφόσον το παιδί στα πρώτα του βήματα δεν κάνει δραστηριότητες με υψηλούς κραδασμούς, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να διαλέξετε ένα παπούτσι με μαλακή σόλα ώστε να είναι όσο πιο κοντά στο ξυπόλυτο γίνεται.
Όταν αρχίσει να περπατάει μόνο του το ενδεδειγμένο παπούτσι πρέπει να έχει ελαστική σόλα. Και όταν λέμε ελαστική εννοούμε να μπορεί να διπλώσει στη μέση εύκολα. Να μπορείς να την "στρίψεις" με τα χέρια σου προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Να είναι δηλαδή μαλακή και σούπερ ελαστική. Επίσης πρέπει να είναι αντιολισθητική. Το παπούτσι πρέπει να είναι αρκετά φαρδύ ώστε να μην πιέζονται τα δάκτυλα του ποδιού και το σωστό μέγεθος είναι όταν υπάρχει ένα δάκτυλο μπροστά (όταν το πιέζετε απέξω) και να χωράει το δάκτυλό σας πίσω στη φτέρνα με σχετική ευκολία.
Όταν το μικρό σας γίνει σίφουνας τότε χρειάζεται λίγο περισσότερη στήριξη και απορρόφηση κραδασμών. Όμως και πάλι η σόλα πρέπει να είναι μαλακή και ελαστική. Θυμηθείτε ότι ακόμα δεν έχουν σκληρύνει τα οστά τους!
Και όταν φτάσει στη φάση πριν το σχολείο όπου σκαρφαλώνει παντού και εξερευνά τα πάντα, τότε χρειάζεται ένα παπούτσι με μαλακή ελαστική και ιδιαίτερα αντιολισθητική σόλα, με μελετημένα σημεία στήριξης και ανθεκτικά υλικά για να αντέχει την "μεταχείριση" του μικρού σας!
Αποφύγετε τα συνθετικά παπούτσια και προτιμήστε ένα παπούτσι από δέρμα ή ύφασμα για να αφήνει το πόδι να αναπνέει. Τα πολύ στενά και σκληρά παπούτσια μπορεί να προκαλέσουν παραμορφώσεις και αδυναμία στο περπάτημα.
Και επειδή ξέρω ότι θα μου στείλετε μηνύματα για να με ρωτήσετε που θα βρείτε αυτά τα παπούτσια που σας περιγράφω, θα σας προλάβω (γιατί είναι γνωστό ότι δεν είμαι και πολύ συνεπής στο να απαντώ στα email μου).
Εμείς στη μικρή μας αγοράσαμε για τα πρώτα της βήματα ένα όμορφο soft sole παπούτσι και μάλιστα μετά από τρεις μήνες της πήραμε και δεύτερο ζευγάρι. Τα καλύτερα soft sole που κατάφερα να βρω είναι της εταιρείας Bobux και σχεδιάζονται στην άλλη άκρη του κόσμου, στη Νέα Ζηλανδία. Και ξαναπέφτει πάλι η γιαγιά:
-Ιιιιιιι από που θα φέρετε τα παπούτσια του παιδιού; Εδώ στην Ελλάδα δεν φτιάχνουμε παπούτσια να του πάρεις του παιδιού ένα ζευγάρι με την Φρόζεν;
Τι να απαντήσεις; Ότι αυτά τα παπούτσια είναι φτιαγμένα ακριβώς με τη φιλοσοφία της σωστής ανάπτυξης του ποδιού, από ποιοτικά υλικά και σε συνεργασία με ποδίατρους; Ότι είναι φτιαγμένα από μία εταιρεία που προωθεί το να αφήνεις το παιδί ξυπόλυτο παρόλο που είναι εταιρεία που, hello? πουλάει παπούτσια; Ότι ο σχεδιασμός και τα χρώματα βάζουν κάτω κάθε κιτς Φροζεν και την ψήνουν στο λεπτό; Ή μήπως να πεις ότι μακάρι να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους και Ελληνικές εταιρείες για να τις προτιμήσουμε; Α! Και δεν χρειάζεται να ξενιτευτώ για να πάρω τα παπούτσια γιατί η Bobux έχει αντιπροσωπεία στην Αθήνα την Bobuxgreece.gr!
Πως να διαλέξετε παπούτσια για τα παιδιά σας
Αυτά της είπα της μάνας μου και όταν πήγα προχτές να πάρω τα επόμενα παπούτσια της μικρής μου από τη Bobux, χαμογέλασε και είπε:
- Να πάτε στο καλό!
Αυτή τη φορά πήρα για το φρατζολάκι μου τα Boston που έχουν ελαστική σόλα, δέρμα που αντέχει στις κακουχίες της ζωής στην παιδική χαρά, όμορφο σχέδιο και χρώμα και φαρδύ βέλκρο (το χριτς χρατς ντε!) για να τα βάζει και να βγάζει εύκολα μόνη της. Φυσικά το χρωματικό συνδυασμό του λευκού με το ροζ το διάλεξε μόνη της και για να είμαι ειλικρινής μια κάποια ανησυχία την είχα για το πόσο θα παραμείνουν λευκά. Όμως είδα πόσο εύκολα καθαρίζουν με ένα βρεγμένο πανάκι και ηρέμησα.
Πέρα από το γεγονός ότι είναι παπούτσια που δεν θα της δημιουργήσουν πρόβλημα στην ανάπτυξη του ποδιού της, είναι και πολύ ευκολοφόρετα. Συνδυάζονται και με παντελόνια και με φορεματάκια και έτσι δεν χρειάζεται να έχω πολλά ζευγάρια γιατί όπως ξέρετε τα νήπια καλύτερα να τα ταΐζεις που λέει και η παροιμία. Και ανυπομονώ να δοκιμάσει το φρατζολάκι μου και τα πέδιλά τους το καλοκαίρι. Είδα πως τα δέρματα τους είναι quick dry δηλαδή στεγνώνουν γρήγορα χωρίς να χάνουν τη φόρμα τους!
Είδατε λοιπόν πως να διαλέξετε παπούτσια για τα παιδιά σας; Όταν έχεις ποιοτικές και ψαγμένες επιλογές είναι πιο εύκολο! Για πείτε όμως, έχετε και εσείς κωμικοτραγικές ιστορίες με γιαγιάδες; Πείτε ρε παιδιά ότι δεν είμαι η μόνη!!!
Υ.Γ.: Αν είστε geeks όπως εγώ μπορείτε να βρείτε σχετικά πρόσφατο επιστημονικό υλικό για περαιτέρω διάβασμα στους παρακάτω συνδέσμους (στα Αγγλικά): Development of the infant foot as a load bearing structure / Foot strength and stiffness are related to footwear use / The effect of the kindergarten barefoot policy
Disclaimer: Τα Boston της μικρής μου ήταν ένα ευγενικό δώρο από την Bobuxgreece.gr. Ότι έγραψα στο άρθρο είναι πέρα για πέρα αληθινό (ντάξει η μάνα μου κάνει και Αααα καμιά φορά αντί για Ιιιιιι) και η γνώμη μου δεν έχει επηρεαστεί σε τίποτα από την συνεργασία με την εταιρεία. Επίσης, παρότι τα στοιχεία που παραθέτω προέρχονται από την δική μου προσωπική έρευνα σε επιστημονικά άρθρα, θα σας παρότρυνα να μιλήσετε σχετικά με το θέμα και με τον παιδίατρο σας γιατί μαζί γνωρίζετε το καλύτερο για την υγεία του παιδιού σας.
